Ik heb gehuild in je armen toen je het niet door had, toen je niet wist dat je me aan het troosten was. Ik heb misschien niet veel maar wat ik heb zal ik je geven en ik zal het menen. Ik ben ook maar opzoek naar iets wat me bijzonder kan maken. Liefhebben is voor mij net als stofzuigen: soms vergeet ik een stukje maar dat is niet erg. Ik kom er later wel weer over heen. Zijn het niet de slappe excuses voor mijn afwezigheid dan is het wel mijn aanwezigheid. Alsof ik het nooit goed kan doen. Aanraken, alleen met je ogen. Ik ben er allergisch voor geworden. Men zegt wel eens dat al het goede in drieën komt. ''Al het goede komt in drieën'', zeggen ze dan. En terwijl ik wil beginnen met het tellen van mijn vingers die nog altijd gebukt staan in een vuist ben jij bereid om door merg en been te gaan. Ik blijf ergens achter om te kluiven aan dat wat er nog van ons over is.